Relacja z 70-lecia MDK nr 2
Moment... niezwykle wzruszający, uroczysty, oczekiwany. Pełen słów, serdeczności, nut, obrazów, wspomnień i miłych gestów, ale też okupiony wysiłkiem nauczycieli i ciężką pracą młodych artystów… taki był jubileusz naszej placówki - Młodzieżowego Domu Kultury nr 2 im. Henryka Jordana w Bydgoszczy. „Moment” to także tytuł widowiska przygotowanego specjalnie na tę uroczystość. 26 listopada to dzień, w którym nasz placówka obchodziła swój jubileusz.
Upływający czas – główny bohater spektaklu, z powtarzającym się miarowym tykaniem zegara przypominał o tym, co minione. Bo to już 70 lat! Trudno uwierzyć, a jednak, gdy przypomnieć sobie wszystkie uroczystości, festiwale, koncerty, wernisaże, nocowanki, spektakle i bale karnawałowe, odszukać w pamięci twarze dawnych pracowników, dyrektorów, gości, usłyszeć znowu dziecięce głosy, tych którzy zdążyli tu dorosnąć, gwar zabaw, śmiech… przez te lata było tego tyle!
Jubileusz za nami, cieszymy się, że tego dnia było z nami tyle osób, sympatyków, sponsorów, przyjaciół, rodziców i przedstawicieli władz. Serdecznie dziękujemy za wszystkie serdeczności, miłe słowa, wspomnienia, upominki, uśmiechy, słowa uznania, a przede wszystkim życzenia!
Niezwykle miłym akcentem było wystąpienie Pani Prezydent Iwony Waszkiewicz, w trakcie którego pracownicy naszej placówki otrzymali listy gratulacyjne. Dziękujemy za słowa uznania i życzenia.
W trakcie wystąpień padało wiele miłych i ciepłych słów, przywoływane zostały wspomnienia, anegdoty i wydarzenia z życia MDK2. Cieszymy się, że dla tak wielu osób Młodzieżowy Dom Kultury nr 2 to miejsce bliskie, przyjazne, „drugi dom”.
Nasza uroczystość nie byłaby tak podniosła i wyjątkowa, gdyby nie licznie przybyli goście. Pragniemy podziękować za obecność na naszym 70 - leciu i za wystąpienia.
Serdeczne życzenia i gratulacje wraz z okolicznościową statuetką złożyła Pani Wiceprezydent Iwona Waszkiewicz, następnie głos zabrały Pani 
Monika Laskowska – w imieniu Kujawsko-Pomorskiego Kuratora Oświaty i Pani Elżbieta Wiewióra – Dyrektor Wydziału Edukacji i Sportu Urzędu Miasta.
Zaproszenie na nasz Jubileusz przyjęli także Radni Rady Miasta Bydgoszczy: Pani Elżbieta Rusielewicz, Panowie: Janusz Czwojda i Robert Kufel.
Nie zabrakło Przedstawicieli Rad Osiedla Szwederowo i Wzgórza Wolności: Pana Aleksandra Deja wraz z małżonką, Pana Romana Sidorkiewicza, pani Teresy Zbytniewskiej i Małgorzaty Góralskiej.
Gościliśmy z radością Panią Mirosławę Kaczyńską – Prezes Oddziału ZNP oraz Panią Liliannnę Pawlak – Kozłowską z WZZ Solidarność Oświaty.
Licznie przybyli dyrektorzy zaprzyjaźnionych placówek: Pani Joanna Busz – Dyrektor Pałacu Młodzieży, Pani Małgorzata Gładyszewska – Dyrektor MDK nr 4, Pani Jolanta Wawrzonkowska – Dyrektor MDK nr 5, Pan Piotr Skowroński – Dyrektor MDK nr 1.
Nie zabrakło gości z bliskich nam przedszkoli: Pani IlonyKlinikowskiej- Dyrektor Przedszkola nr 11, Pani Aliny Nejman – Dyrektor Przedszkola nr 66, Pani Elżbiety Radzikowskiej- Dyrektor Przedszkola nr 70 „Stokrotka”, Siostry Urszuli Pankowskiej – Dyrektor Przedszkola Sióstr Elżbietanek, Pani Lidii Łatuszyńskiej – Dyrektor Przedszkola Niepublicznego Muminki, Pani Marty Muzolf – Dyrektor Przedszkola Niepublicznego Serduszko.
Swoją obecnością zaszczycili nas Dyrektorzy pobliskich szkół: Pani Ilona Zygadło – Dyrektor Zespołu Szkół Specjalnych nr 30, Pani Grażyna Zielińska – Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 30, Pan Wojciech Konarski – Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 41, Pani Małgorzata Krawędkowska – zastępca Dyrektora Szkoły Podstawowej nr 61, Pan Przemysław Kotłowski – Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 63.
Wśród Gości znaleźli się szczególnie nam bliscy i oddani: Pani Gizela Bernecka i Adam Borkowski – przedstawiciele Rady Rodziców MDK2.
Z ogromnym wzruszeniem i radością powitaliśmy w progach MDK2 byłych dyrektorów i pracowników naszej palcówki: Panią Marię Śmigiel, Panią Elżbietę Krzyżanowską, Panią Elżbietę Rybak, Panią Wioletę Górską – Nowik, Panią Annę Kuś, Panią Małgorzatę Bejtkę, Panią Sylwię Ćwiertnia – Szirocką, Pana Mariana Szirockiego.
Przyjaciele i sympatycy MDKu to osoby, które pomagają nam w naszych codziennych działaniach, wspierają i poświęcają swój czas. Jubileusz to świetna okazja, aby im podziękować. Za pamięć, oddanie i wszelką życzliwość dziękujemy Pani Alicji Araszkiewicz – Dyrektor Centrum Kultury, Higieny i Życia Psychicznego oraz szczególnie Panom Jackowi Maleskiemu – Prezesowi Zarządu Fronhoffs Polska, Andrzejowi Baranowskiemu – Prezesowi Komunalnego Przedsiębiorstwa Energetyki Cieplnej w Bydgoszczy oraz Tomaszowi Bejenka – Dyrektorowi firmy Hurtownia Elektryczna i Narzędzi "Eltech", za przekazanie środków finansowych na uświetnienie naszej uroczystości.
Wszystkim miłym Gościom dziękujemy za przybycie, poświęcony czas, życzenia i upominki. Dzięki Waszej obecności ten wieczór stał się dla nas jeszcze bardziej miły, wzruszający i niezwykły.
Szczególnie dziękujemy naszym wychowankom: tym już dorosłym, małym, dużym i tym zupełnie malutkim – to dzięki Wam widzimy sens w codziennych działaniach, dla Was chcemy się rozwijać, zmieniać, aby sprostać Waszym oczekiwaniom, potrzebom, marzeniom. Dziękujemy za Wasze uśmiechy, entuzjazm, zaangażowanie, pasję i talent!
Rodzicom naszych dzieci dziękujemy za zaufanie w powierzaniu nam Waszych największym Skarbów, za pomoc, wsparcie, cierpliwość.
Obiecujemy, że nasz „MDK” – dziarski staruszek nie przejdzie na emeryturę, dalej będzie z radością otwierał swoje progi dla dzieci, młodzieży i rodziców, będzie nadal bawił, inspirował, wzruszał, uczył i wychowywał. Zgodnie z maksymą naszego patrona Dr Henryka Jordana, która głosi, iż
„Zabawa to szkoła życia, bo tu wśród wolności i swobody łatwiej niż gdziekolwiek rozwinąć się w całej pełni i dojrzewać mogą wszystkie szlachetne i w życiu potrzebne pierwiastki duszy młodzieńca” i tak przez kolejne długie lata… do następnych urodzin 😊
Justyna Superczyńska-Szarata
O naszym widowisku artystycznym przeczytać można także na stronach: Gazety Pomorskiej i Radia PIK (tutaj również materiał w wersji audio).
Więcej zdjęć znajdziecie w Galerii
JUBILEUSZ 70-lecia
Tuż po wojnie polsko-szwedzkiej (1655-1660) było tu ściernisko, jak w piosence znanej kapeli góralskiej. I choć historia tego najstarszego w grodzie nad Brdą Młodzieżowego Domu Kultury (wtedy jeszcze obowiązywała nazwa Ogródek Jordanowski) rozpoczyna się znacznie, znacznie później, bo w 1949 roku, to samo osiedle Szwederowo powstało w wyniku systematycznego wcielania podmiejskich gmin do Bydgoszczy, w drugiej połowie XIX w. Nazwa osiedla zaś nierozerwalnie związana jest z legendą, którą opisał red. Wincenty Sławiński w zbiorze pt. „Babia Wieś, z legend podmiejskich starej Bydgoszczy”. Tu także swoją misję, nie tylko dla lokalnej społeczności, wypełnia MDK nr 2 przy ul. St. Leszczyńskiego 42.
Potop szwedzki dokładnie opisał Henryk Sienkiewicz, aczkolwiek chyba zapomniał o grodzie nad Brdą, dlatego nadrabiamy te zaległości. W realiach dawnej Bydgoszczy chodziło o kohorty szwedzkie, które rozbisurmaniły się w mieście podczas wojny polsko-szwedzkiej. Legenda głosi, że szwedzkich rajtarów spojono piwem, a całą kohortę wpakowano na furmanki i wysłano nad Morze Bałtyckie. Miejsce to było szczególne, bo według Sławińskiego, to plac przy dzisiejszej ulicy Leszczyńskiego 42. Dokładnie w tym miejscu, cztery lata po II wojnie światowej, powstaje Ogródek Jordanowski w Bydgoszczy, który po wielu dziejowych zmianach przekształcił się w obecny Młodzieżowy Dom Kultury nr 2.
Z historii MDK2 – nie będziecie się nudzić
Na początku, przy ul. Małgorzaty Fornalskiej 42 powstał wspomniany Ogródek Jordanowski. Uważny czytelnik zaważy, iż nazwa ulicy MF 42 wygląda na pomyłkę – nic bardziej mylnego. Jeszcze dziś na niektórych kamienicach widnieje ta nazwa ulicy. Niestety, dwadzieścia sześć lat temu nazwa ulicy musiała zniknąć z planu miasta. Dlaczego? Pozostawmy to na inną okazję.
Rok 1950, to już zaczyn tego, co dziś możemy spotkać w dzisiejszym „emdeku”. Powstała wtedy fontanna, która kilkanaście lat później została rozbudowana do rozmiarów niecki kąpielowej dla dzieci (wraz ze zjeżdżalnią). Był wtedy nawet ratownik na etacie, a dzieci z entuzjazmem oddawały się rozkoszom pląsów w minibasenie. Niedługo, w ramach BBO będzie tu... reaktywacja, czyli fontanna z natryskiem dla dzieci.
Z dziennikarskiego obowiązku podajemy, że pierwszymi dyrektorami Ogródka Jordanowskiego zostali Eugenia Konarzewska, Kazimierz Zalewski i Tadeusz Zieliński. Już w listopadzie 1968 roku przekazano szwederowiakom parterowy budynek, wybudowany w czynie społecznym. Wtedy spełniał swoją rolę z dużym zapasem, dziś – nawet po ostatnim remoncie – pęka w szwach. W latach 70. ubiegłego stulecia dominujące pracownie: plastyczna, malarska, fotograficzna i biologiczno-zoologiczna, skupiały „aż” 47 uczestników. Dziś, tylu młodych smoków zapisuje się na zajęcia karate czy do sekcji plastycznej.
W okresie głębokiego PRL-u Ogródek Jordanowski ciągle się rozbudowuje. Kolejnym dyrektorem, dodajmy na długie lata, zostaje mgr Janusz Kijewski, a jego zastępcą – znana i kreatywna mgr Elżbieta Krzyżanowska. Dopiero 1 września 1969 roku Ogródek Jordanowski zostaje przemianowany na Dom Kultury Dzieci i Młodzieży nr 2. Oferta zajęć zostaje poszerzona do 20 kół zainteresowań. Kilka sekcji, jak kolarska, szachowa są obecne na arenie ogólnopolskiej we współzawodnictwie sportowym; zresztą do dziś to oczko w głowie dyrekcji MDK nr 2.
Kolejne zmiany nadchodzą tuż po feriach zimowych, 1 stycznia 1974 roku, przeprowadzono wtedy kolejną modernizację budynku głównego i zmieniono nazwę na Młodzieżowy Dom Kultury nr 2 w Bydgoszczy. Po remoncie wszystkie sale wykładowe otrzymały centralne ogrzewanie, wymieniono stolarkę okienną, a uczestnicy zajęć pozaszkolnych w „emdeku” otrzymali legitymacje członkowskie. Było to okres, w którym uczniowie szkół nosili także tarcze i mundurki szkolne. Dziś to już odległa historia, jak pierwszy iPhone od Apple z 2007 roku.
Z bardzo cenną inicjatywą w życiu tej najstarszej placówki w mieście wystąpiła Rada Pedagogiczna i Komitet Rodziców MDK nr 2 w 1986 roku - nadania placówce imienia dra Henryka Jordana, lekarza, społecznika i pioniera wychowania fizycznego w Polsce. Warto tylko dodać, iż podczas uroczystości nadania imienia dra Jordana (czerwiec 1989 roku) placówka otrzymała sztandar (od sponsorów).
Po 1989 roku w Polsce następują głębokie zmiany ustrojowe, w tym tonie i w odpowiedzi na oczekiwania środowiska lokalnego, swoją pracę na rzecz szkolnictwa pozaszkolnego wykonują kolejni dyrektorzy: od 1994 roku mgr Maria Śmigiel i wicedyrektor mgr Elżbieta Rybak. Następuje kolejna dobra passa „emdeku”, a wychowankowie odnoszą sukcesy w skali ogólnopolskiej (sekcja szachowa „Złoty pionek”, tańce ludowe „Karolinka”, tańce dyskotekowe „Tan”). Większość tych sprawdzonych w boju grup działa do dziś, odnosi sukcesy nawet w skali europejskiej czy na Igrzyskach Olimpijskich (Edyta Jasińska, kolarstwo).
Nie zawsze było „z górki”
Początek XXI wieku, to kolejny ważny okres rozwoju MDK nr 2. Głębokie zmiany ekonomiczne w Polsce, nowatorskie formy zarządzania a także determinacja obecnych (i byłych) nauczycieli przyczyniała się do szybkiego rozwoju tej placówki. Ale pojawiły się problemy, które trzeba było rozwiązać.
W czerwcu 2011 roku powstał problem: o teren na którym znajduje się placówka walczy parafia ewangelicko-augsburska. Tu, przed wojną, stał kościół ewangelicko-augsburski pw. Marcina Lutra (wybudowany w 1906 roku, spalony w 1939 roku, rozebrany w 1945 r.) Na szczęście nabrzmiały problem udało się rozwiązać dzięki pomocy pracowników ratusza, prezydenta, szwederowiaków, rodziców, nauczycieli, determinacji dyrektora MDK nr 2 mgr Adama Łętochy, a także ludzi dobrej woli, którzy nie wyobrażali sobie, aby „emdek” został zlikwidowany czy przeniesiony. Dobrą wolę wykazał też proboszcz parafii ewangelicko-augsburskiej ks. Marek Loskot.
Warto przy okazji dodać kolejną ciekawostkę. W 2009 r. Rada Miasta ustanowiła w grodzie nad Brdą (na wniosek Lasów Państwowych) 10 nowych pomników przyrody. Jednym z nich jest dąb szypułkowy o obwodzie pnia 255 cm. Nie wszyscy o tym wiedzą, drzewo rośnie tuż przy wjeździe do Młodzieżowego Domu Kultury nr 2 - kiedyś plac dawnego kościoła luterańskiego. Dąb Marcina Lutra posadzono 10 listopada 1883 r. z okazji 400-lecia urodzin niemieckiego reformatora religijnego.
Czasy obecne
W kwietniu br. MDK nr 2, w wyniku konkursu na stanowisko dyrektora placówki - na kolejną czwartą kadencję – pozostaje dyr. mgr Adam Łętocha. To on, wespół z panią wicedyrektor mgr Dorotą Przywarą-Kaps przeprowadza placówkę przez najtrudniejsze meandry logistyczno-prawniczego wtajemniczenia. Rozpoczyna się okres wielkich inwestycji (także w ramach Bydgoskiego Budżetu Obywatelskiego), remontów, przebudowy. Trudno tego nie zauważyć tuż po rozpoczęciu kolejnego roku szkolnego 2019/2020.
Przypomnijmy jednak, jaki zakres prac wykonano, aby pomieścić wszystkie (lub prawie wszystkie) dyscypliny naukowe, w tym koła zainteresowań. Dokonania, jednym tchem, wymienia Dyrekcja i pracownicy administracyjni:
- remont korytarza, nowa podłoga z płytek ceramicznych, nowe kolory na ścianach, kącik wypoczynkowy i ściany wystawowe (przeznaczone na prace dzieci);
- odświeżenie sali tanecznej: nowe kolory ścian, cyklinowanie i lakierowanie podłogi;
- adaptacja byłego mieszkania służbowym na wielostanowiskową salę plastyczną;
- remont „starej” sali plastycznej i przeniesienie pokoju nauczycielskiego do innego pomieszczenia, w celu adaptacji pozyskanego pomieszczenia na kolejną salę dydaktyczną;
- rozbudowa placu zabaw, nowe zabawki i urządzenia na siłowni zewnętrznej dla dzieci, młodzieży i ich rodziców;
- odnowienie, wycyklinowanie i położenie lakieru w sali gimnastycznej (zajęcia tenisistów, młodych smoków-karateków, próby taneczne, przedstawienia, imprezy);
- oddanie do użytku boiska wielofunkcyjne z tartanową nawierzchnią, oświetleniem i pełnym zabezpieczeniem pod kątem bezpieczeństwa;
- oddanie do użytku nowego Hoplandu dla najmłodszych dzieci;
- mural na ścianie budynku od ul. Leszczyńskiego.
- Z powodu utraty filii placówki przy ul. Karpackiej, jak również ze względu na wydłużony plan lekcji szkolnych próbujemy pomieścić się w budynkach przy ul. St. Leszczyńskiego 42 – mówi dyr. mgr Adam Łętocha
Niestety, ściany i pomieszczenia nie są z gumy – choć po kapitalnym remoncie – dlatego czasami jest „tłok”, jak na bydgoskim dworcu kolejowym (także po kapitalnym remoncie). Zanim grupa dzieci opuści salę i udostępni wejście kolejnym maluchom może być chwilowy dyskomfort, ale podobnie jest w szkołach podstawowych. To trudny okres, dlatego dzieci i ich rodziców prosimy o wyrozumiałość.
- Udało się nam utrzymać zbiory Biblioteki Literatury Fantastycznej im. Jerzego Grundkowskiego i dzięki porozumieniu z dyrekcją SP nr 36, od października br. Koło biblioteczne wróci do swojej stałej działalności pod nowym adresem przy ul. Żeglarskiej – tłumaczy dyr. Adam Łętocha
Już z tego krótkiego porównania widać, że MDK nr 2 pęka w szwach, ale na tę chwilę nie można wiele zmienić. Placówkę czeka jeszcze rozbudowa sali gimnastycznej, ma powstać zadaszona scena, aby występy wychowanków nie były uzależnione od kaprysów aury. Trzeba tylko dodać, iż „emdek” słynie z wielu charytatywnych imprez adresowanych do najmłodszych, potrzebujących naszej pomocy. Akcje takie jak „Serduszko dobre i ty masz” czy „Słońce świeci dla wszystkich dzieci”, to autorskie programy nauczycieli pracujących w tej placówce i ich wychowanków, które mogą się każdego roku rozwijać dzięki licznym sponsorom i darczyńcom.
Warto tylko dodać, że takie wydarzenia charytatywne to już specjalność "emdeku", a prowadzący: Bogna Wojciechowska-Blachowska, Anna Rozwadowska, Tadeusz Krajewski czy Justyna Superczyńska nie ustępują znanym osobowościom telewizyjnym jak Wojciech Mann czy Krzysztof Ibisz. Świetny warsztat, nienaganna dykcja, aktorskie zacięcie...
Okazuje się, że takich ludzi dobrej woli jest więcej, coraz więcej! I o to chodzi, wszak bezinteresowna praca dla innych jest chyba lekiem na całe zło – jak kiedyś śpiewała Krystyna Prońko.
Równie dobrze wypadają półkolonie i ferie zimowe, oczywiście pod opieką nauczycieli, z zajęciami zaplanowanymi tak, aby dzieci na dłużej zapamiętały przygodę połączoną z odpoczynkiem czy zwiedzaniem ciekawych miejsc. Tak było w tym roku, gdzie grupa pani Justyny Superczyńskiej-Szaraty zwiedzała Chełmno z wyjątkowo entuzjastycznie nastawionym do młodzieży przewodnikiem.
Młodzieżowy Dom Kultury nr 2 i jego animatorzy mogą się pochwalić wieloma sukcesami w każdej dziedzinie. Pragniemy jedynie przypomnieć, że tu gościliśmy (dzięki pani Justynie) podczas aktywnych zajęć w okresie wakacji, znany bydgoski zespół reggae "Dubska". Zatem również spełniamy marzenia! Wszystko dzięki kreatywności i pasji nauczycieli.
Kolejna wyjątkowa uroczystość
W tym roku Młodzieżowy Dom Kultury nr 2 obchodzi 70. rocznicę powstania. To już kawał czasu, co chcieliśmy przedstawić w dużym skrócie. Jak wielu zauważa i podkreśla, obecnie w placówce uczy się i rozwija czwarte pokolenie bydgoszczan i szwederowiaków. Nie jest tajemnicą, że najmłodsi przychodzą tu na zajęcia także z innych, często oddalonych dzielnic miasta. Dlaczego? To proste, pracują tu nauczyciele z pasją.
Wiele osób oceniających pracę nauczyciela, jak również rodzice często zastanawiają się czy zawód nauczyciela, to tylko zawód, misja, a może pasja albo powołanie. W aktualnych zawirowaniach polskiej szkoły to dość prosta odpowiedź, ale przypomnijmy co o nas mówią inni.
- Zawód nauczyciela wiąże się z ogromną odpowiedzialnością, potrzebą zaangażowania w pracę, empatią oraz nieskończonymi pokładami cierpliwości. Nauczyciel powinien być przewodnikiem, autorytetem, ale również i przyjacielem. Osobą, która przekazuje wiedzę, umiejętności wartości, które w znaczącym stopniu wpływają na uczniów szczególnie w edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej, gdyż właśnie w tym okresie jest on pierwszym wychowawcą, opiekunem – mówi Sylwia Kowal, linia –zdrowia.pl
Niestety, status nauczyciela w ostatnich latach mocno ucierpiał, a jego autorytet ciągle podważają media. Powoduje to dość mocne odreagowywanie na tę sytuację, a niektórzy odczuwają nawet poczucie bezradności i znużenia wykonywaną pracą.
- Obecnie wykonywanie zawodu nauczyciela jest nie lada wyzwaniem. Wszystkie zmiany zarówno społeczne, jak i ekonomiczne spowodowały, że bycie nauczycielem nie należy już do bezpiecznych zawodów. Ma to związek z tym, że taka sytuacja jest kolejnym źródłem stresu, gdyż wiąże się z obawą o utratę pracy – mówi Sylwia Kowal
No cóż, nauczyciele z pasją, z powołania, bronią się przed słynnym wypaleniem zawodowym i nadal pełnią misję. Być może dlatego MDK nr 2 otrzymał ostatnio notę celującą z tzw. ewaluacji przeprowadzonej przez wizytatorów z Kuratorium Oświaty w Bydgoszczy. I to po raz drugi z rzędu!
Na myśl podsumowująca tę sentencję przychodzą nam jedynie te słowa Williama Arthura Warda: Dobry nauczyciel uczy, najlepszy inspiruje!
Uroczystość, która już niedługo odbędzie się na terenie placówki będzie takim papierkiem lakmusowym wieloletnich dokonań dzieci i nauczycieli. Życzymy zatem kolejnych dokonań na trudnej drodze wychowywania i edukowania najmłodszych. Wszak zawirowania, trudności i rzeczy niemożliwe nauczyciele i Dyrekcja „emdeku” omijają, jak dryfujący statek na rafach koralowych.
"Emdek" zmienił się dla Was nie do poznania, a historia jaką przedstawiliśmy pewnie nie dla wszystkich była znana. Ale o problemach nie powinno się mówić wiele, liczą się sukcesy, radość życia i praca dla kolejnego pokolenia bydgoszczan, szwederowiaków i sympatyków tej placówki wychowanie pozaszkolnego. Życie dopisze drugą, a nawet trzecią część, ale to już pozostawiamy dla potomnych. Oby nie były to tylko… raty bankowe do spłacenia!
Mirosława Jurgiel, MDK2 Krzysztof Golec, MDK2
przeczytaj także:
Uroczyste otwarcie boiska wielofunkcyjnego w MDK2
Młodzieżowy Dom Kultury nr 2 im. dra Jordana - aktywne półkolonie dla dzieci
