Jak co roku, tuż przed Świętami Bożego Narodzenia, odbyła się Wigilia w Młodzieżowym Domu Kultury nr 2. W uroczystości uczestniczyli: Grono Pedagogiczne, Dyrekcja, dawni dyrektorzy “emdeku” i obecni pracownicy. Była choinka, dzielenie się opłatkiem, życzenia i śpiewanie kolęd. Tylko przy okazji rozmawiano o kolejnych wyzwaniach w przyszłym roku.
fot. Krzysztof Golec
Spróbujmy, bez zbędnego marudzenia, wprowadzić w ten świąteczny temat, wyhamować nieco nasze codzienne życie, choćby na chwilę, aby wzmocnić zmagania z przeciwnościami losu. Zgodnie z nauczaniem Kościoła, Wigilia Bożego Narodzenia, w tradycji chrześcijańskiej, formalnie kończy okres adwentu i bezpośrednio poprzedza Boże Narodzenie.
Skąd wzięła się ta tradycja? Historycy Kościoła upatrują jej początków już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Tak naprawdę niewielu z nas zastanawia się nad jej początkami, ale najprawdopodobniej pochodzi ona z roku 354. W tradycji chrześcijańskiej Wigilia upamiętnia „agape”, czyli ucztę pierwszych chrześcijan na pamiątkę Wieczerzy Pańskiej. Przypomnijmy jedynie, że bożonarodzeniowa tradycja łączy w sobie zwyczaje chrześcijańskie ze zwyczajami pogańskimi różnych ludów, kultur i wyznań, a proces jej kształtowania się na przestrzeni dziejów jest bardzo skomplikowany i wciąż nie do końca rozpoznany, jak choroby wieku dziecięcego. Wiele elementów kultywowanej przez nas dziś tradycji wywodzi się wprost z obrzędów i wierzeń pogańskich, którym kościół katolicki nadał nowy sens i wypełnił własną treścią. Jednym z jej elementów jest dzielenie się opłatkiem i trzymanie jednego (dodatkowego) nakrycia dla nieznajomego przybysza.
fot. Krzysztof Golec
I tak właśnie było podczas Wigilii w “emdeku”. Wprawdzie w naszych domach to wieczór wigilijny, ale w tej placówce, to nadal normalny dzień pracy z najmłodszymi. Wigilia – w tym dzielenie się opłatkiem i szczere życzenia – to także jeden z najpiękniejszych i najważniejszych dni w roku. To czas prawdziwego zbliżenia ludzi, czas zadumy i refleksji, czas przebaczania i pozbywania się żalów do bliźnich. Fakt, wymaga to odwagi, ale jest oczyszczające, jak chrzest św.
Nie zabrakło choinki, wigilijnych potraw i pięknych kolęd przy akompaniamencie Arlety Murawskiej (przy pianinie i we własnej aranżacji). Życzenia stały się nieodłącznym atrybutem podczas tej podniosłej chwili, wspominano też liczne sukcesy wychowanków, rozmawiano o przyszłości.
fot. Krzysztof Golec
W przyszłym roku MDK 2 będzie obchodzić już 70. lecie powstania; to najstarsza placówka w Bydgoszczy. Trudno zatem nie zauważyć, jak wielkie zmiany dokonały się w ostatnim czasie w jej murach. Przypomnijmy – oddano już boisko wielofunkcyjne – jedno z najnowocześniejszych w mieście, wyremontowano sale wykładowe (aktualnie trwa kafelkowanie, remont instalacji elektrycznej i malowanie). W przyszłym roku dyrekcja zmierzy się z kolejną wielką inwestycją (w ramach BBO) tj. modernizacją sali gimnastycznej i sceny głównej. Ale to nie wszystko.
"Kolejny raz mogliśmy przekonać się o zaufaniu i życzliwości Rodziców i Sympatyków naszej placówki" - powiedział dyr. Adam Łętocha
"Jesteśmy ogromnie wdzięczni - podkreśla Dyrekcja - za każdy oddany głos na rozbudowę ogródka jordanowskiego przy MDK 2, jak również za głosy na zakup 18 defibrylatorów na terenie osiedla".
Wszystkim obecnym nauczycielom i tym co nie mogli przybyć ze względu na zajęcia w szkołach, składamy świąteczne bożonarodzeniowe życzenia. Nie zapominamy o tych, co już odeszli…
Krzysztof Golec, MDK 2
