"Podczas spaceru po górach, na Podhalu, pojawiła się na naszej drodze ciekawa papuga. Usiadła na dachu, bacznie oglądając harcerską wędrówkę. Od miejscowych górali dowiedzieliśmy się że to Ara, jedna z najpopularniejszych papug w domowej hodowli. Ta miała nieopodal swój ciepły domek – pisze Kalina Pangowska z Koła Fotografii Cyfrowej MDK nr 2 im. dra Jordana.
Zdjęcie wykonała Lena Jackowska, podczas niedawno zakończonych ferii zimowych (dla woj. kujawsko-pomorskiego) i obozu harcerskiego na Podhalu. Na co dzień uczennica KFC MDK 2 wykorzystała tę chwilę i wykonała swoim Canonem to interesujące zdjęcie. Kalinie, obiecującej polonistce gratulujemy dobrego pióra, a Lenie pięknego kadru.
Kolo Fotografii Cyfrowej MDK nr 2
Szeroki wachlarz tematów (od transhumanizmu, poprzez rozumienie duszy czy pułapki współczesnej autocenzury) sprawił, że było to bardzo ożywcze spotkanie. W najbliższym czasie spodziewajcie się kolejnych dwóch fantastycznych publikacji Bogusława Raatza!
<< Urodziłam się w 1990 r., ukończyłam studia na kierunkach: dziennikarstwo i filozofia na Uniwersytecie Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Na co dzień pracuję jako redaktorka i korektorka.
Fascynuje mnie Kraj Kwitnącej Wiśni; kraj na styku dwóch światów – z jednej strony nowoczesne metropolie zamieszkałe przez miliony ludzi, z drugiej - kraina górskich wiosek, zapomnianych świątyń, świat przeszłości, gdzie yōkai i yūrei mają się całkiem dobrze.
W roli policjantki prowadzącej przesłuchanie wystąpi annopolitańska bibliotekarka Marta Boniecka. Jej oddanie różnorodności kulturowej sprawia, że może ze swadą mówić o tym, co nam bliskie i o tym, co na co dzień znika nam z oczu. Nie z oczu Marty jednak…
Bogusław Raatz to nade wszystko muzyk. Komponuje, wykonuje i nagrywa materiał tak różnorodny, że wymykający się wszelkim próbom klasyfikacji. Jego główne instrumenty to: gitara, sitar i oud. Nagrał 16 płyt z różnymi formacjami założonymi przez siebie.
Przypadki Grenziego Bardoka to powieść o poszukiwaniu tożsamości, którą tak łatwo lekceważymy w pierwszym odruchu, a którą potem z tak wielkim trudem odnajdujemy w najmniej oczekiwanym miejscu i czasie. Nie wolno tej książki odrzucić, bo byłoby to równoznaczne z odrzuceniem szansy, jaką ona nam daje. Szansy na bycie sobą. Choć przez chwilę… 
To w pewnym sensie fantastyka naukowa, jednak inna od „gatunkowej”, pisana – świadomie czy też nie – z większą dozą wolności. Wolności, której próżno szukać na kartach powieści, gdyż tu jest rajem utraconym, luksusem dawno minionych dni. Człowiek egzystuje w pułapce, jaką jest życie codzienne w społeczeństwie podporządkowanym surowym normom prawnym. Autor lubuje się w burzeniu uporządkowanych światów swoich bohaterów, nie dając im szans na powrót do stanu „przed”. Po przeczytaniu jego książek można odnieść wrażenie, że chciałby wysunąć grunt spod stóp również czytelnikowi. Parafrazując, jest jak krzyk ptaka zwiastującego trzęsienie ziemi.
